„Oto jestem, Panie, bo mnie wezwałeś”

Wieczysta profesja zakonna s. Anthonii Blessing Ishie SSPC

W piątek, 27 czerwca 2025 r., w uroczystość Najświętszego Serca Pana Jezusa, nasza wspólnota przeżywała wielką radość. Siostra Anthonia Blessing Ishie, klawerianka pochodząca z Nigerii, złożyła wieczystą profesję zakonną w Zgromadzeniu Sióstr Misjonarek św. Piotra Klawera podczas Mszy Świętej w Bazylice Trójcy Świętej w Krośnie. Liturgii przewodniczył ks. bp Stanisław Jamrozek, a uczestniczyły w niej siostry z wielu wspólnot klaweriańskich, kapłani, osoby konsekrowane oraz licznie zgromadzeni wierni.

Śluby zostały złożone na ręce Delegatki Przełożonej Generalnej, s. Agaty Mech, w obecności dwóch sióstr świadków. Po ich wypowiedzeniu s. Anthonia Blessing podpisała formułę profesji i otrzymała obrączkę – znak duchowych zaślubin z Chrystusem. Na jej głowę włożono także wianek z kwiatów, symbolizujący cnoty Oblubienicy Chrystusa i zobowiązanie do świętości życia.

W procesji z darami złożono m.in. świecę, kwiaty i Biblię – symbole wiary, misji i światła Chrystusa w życiu osoby konsekrowanej.

Oprawę muzyczną uroczystości pięknie prowadziła schola Kefas. Ich śpiew w znaczący sposób pomógł wszystkim w głębokim przeżyciu ceremonii złożenia ślubów wieczystych.

W słowach dziękczynienia, które s. Anthonia Blessing skierowała na zakończenie uroczystości, wybrzmiała głęboka wdzięczność:

„Razem z Maryją śpiewam Magnificat za Jej obecność i towarzyszenie mi w życiu. Dziękuję mojej rodzinie w Afryce, moim współsiostrom, wszystkim kapłanom, przyjaciołom i chórowi. Złożyłam dziś Bogu moją wieczystą obietnicę. Proszę, pamiętajcie o mnie w modlitwie, abym pozostała wierna woli Bożej aż do końca.”

Ta uroczystość była nie tylko osobistym wydarzeniem dla s. Anthonii Blessing, ale również świętem całego Kościoła. Jej „tak” wypowiedziane wobec Chrystusa przypomina każdemu z nas, że Bóg nie przestaje wołać po imieniu i zapraszać do wspólnoty, służby i miłości.

Jeśli słyszysz w sercu delikatny głos Pana – nie lękaj się! Być może On wzywa właśnie Ciebie do życia konsekrowanego. Módl się, rozeznawaj, pytaj, szukaj... A może – jak s. Anthonia Blessing – z radością i ufnością odpowiesz:

„Oto jestem, Panie, bo mnie wezwałeś.”